 |
|
Akarca
|
1. Küçük akarsu. 2. Kaplıca. 3. Bir tür kuş. 4. Çeşme. 5. Kemik veremi. |
erkek ismi
|
|
Akarçay
|
Akar-çay. |
erkek ismi
|
|
Akarsel
|
Akar-sel. |
erkek ismi
|
|
Akarsu
|
1. Yeryüzünde ve yer altında belirli bir yatak içinde, eğim boyunca sürekli veya zaman zaman akan su. 2. Tek sıra elmastan veya inciden gerdanlık. 3. mec. Kesintisi olmayan, aralıksız. 4. Güler yüzlü, güleç. |
erkek ismi
|
|
Akarsu
|
1. Yeryüzünde ve yer altında belirli bir yatak içinde, eğim boyunca sürekli veya zaman zaman akan su. 2. Tek sıra elmastan veya inciden gerdanlık. 3. mec. Kesintisi olmayan, aralıksız. 4. Güler yüzlü, güleç. |
kız ismi
|
|
Akartuna
|
Akar-tuna. |
erkek ismi
|
|
Akartürk
|
Akar-Türk. |
erkek ismi
|
|
Akkar
|
Ak-kar. |
kız ismi
|
|
Alpkartal
|
Alp-kartal. |
erkek ismi
|
|
Baykara
|
1. Timur’un torunu Sultan Hüseyin Baykara (1392-1416). 2. Doğan cinsinden bir kuş türü. |
erkek ismi
|
|
Başkara
|
Baş-kara. |
erkek ismi
|
|
Beykara
|
Bey-kara. |
erkek ismi
|
|
Bozkara
|
Boz-kara. |
erkek ismi
|
|
Çakar
|
1. Kıvılcım. 2. Şimşek. 3. Yaman, görmüş geçirmiş kimse. |
erkek ismi
|
|
Çalkara
|
Doğan türünden bir kuş. |
erkek ismi
|
|
Çankara
|
Çan-kara. |
erkek ismi
|
|
Çaykara
|
1. Çay kıyılarında çıkan kaynak, pınar. 2. Kumsal, nehir yatağı. |
erkek ismi
|
|
Cilvekâr
|
Cilveli, cilve yapan. |
kız ismi
|
|
Çokar
|
Soylu. |
erkek ismi
|
|
Dilşikâr
|
Gönül avlayan. |
kız ismi
|
|
Efkâr
|
1. Düşünceler. 2. Tasa, kaygı, kuruntu, üzüntü. |
erkek ismi
|
|
Erenkara
|
Eren-kara. |
erkek ismi
|
|
Erkarslan
|
Erk-aslan. |
erkek ismi
|
|
Fedakâr
|
Kendini bir şey veya kimse uğruna feda eden, özverili (kimse). |
erkek ismi
|
|
Fedakâr
|
Kendini, kendi çıkarlarını feda etmekten çekinmeyen, özverili. |
kız ismi
|
|
Füsunkâr
|
1. Büyüleyici. 2. Sihirbaz, büyücü. |
kız ismi
|
|
Halaskâr
|
Kurtarıcı. |
erkek ismi
|
|
Hünkâr
|
Padişah, sultan, hükümdar. |
erkek ismi
|
|
Kara
|
1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer. |
erkek ismi
|
|
Karaalp
|
Kara-alp. Esmer, kara yağız yiğit. |
erkek ismi
|
|
Karabatak
|
1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan. |
erkek ismi
|
|
Karabay
|
Kara-bay. |
erkek ismi
|
|
Karabaş
|
1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday. |
erkek ismi
|
|
Karabet
|
Yakınlık, hısımlık, akrabalık. |
erkek ismi
|
|
Karabey
|
Kara-bey. |
erkek ismi
|
|
Karaboğa
|
Kara-boğa. |
erkek ismi
|
|
Karabuğday
|
Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki. |
erkek ismi
|
|
Karabuğra
|
Kara-buğra. |
erkek ismi
|
|
Karabudun
|
Kara-budun. |
erkek ismi
|
|
Karabulut
|
Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu. |
erkek ismi
|
|
Karabükey
|
Güçlü güreşçi. |
erkek ismi
|
|
Karabörü
|
Kara-börü. Kara kurt. |
erkek ismi
|
|
Karaca
|
l. Geyikgillerden, boynuzlu, çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer, kara yağız. |
erkek ismi
|
|
Karaca
|
1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer. |
kız ismi
|
|
Karacabey
|
Karaca-bey. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı. |
erkek ismi
|
|
Karacakurt
|
Karaca-kurt. |
erkek ismi
|
|
Karacan
|
Kara-can. |
erkek ismi
|
|
Karaçar
|
Kötü ruhlar. |
erkek ismi
|
|
Karaçay
|
Kara-çay. Bir Türk kavminin adı. |
erkek ismi
|
|
Karaçelik
|
Kara-çelik. |
erkek ismi
|
|
Karacı
|
1. Haydut. 2. Çingene |
erkek ismi
|
|
Karadağ
|
Kara-dağ. |
erkek ismi
|
|
Karademir
|
Kara-demir. |
erkek ismi
|
|
Karadeniz
|
Kara-deniz. (Türkiye’nin kuzeyindeki büyük deniz). |
erkek ismi
|
|
Karadoğan
|
Kara-doğan. |
erkek ismi
|
|
Karaduman
|
Kara-duman. |
erkek ismi
|
|
Karadut
|
Kara-dut. |
kız ismi
|
|
Karaer
|
Kara-er. Kara yağız, esmer yiğit. |
erkek ismi
|
|
Karagöz
|
Kara-göz. 1. Gözleri kara olan (kimse). 2. Şakacı, hoş sohbet kimse. 3. Aynı adı taşıyan hayal oyununda halk görüşünü ve duyuşunu veren kimse. |
erkek ismi
|
|
Karagöz
|
1. Kara gözlü kimse. 2. Şakacı, hoşsohbet kimse. 3. Halk tiyatrosunda Hacivat’ın muhatabı, oyun arkadaşı. |
kız ismi
|
|
Karahan
|
Kara-han. Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san. |
erkek ismi
|
|
Karakalpak
|
Orta Asya’da yaşayan bir Türk boyu. |
erkek ismi
|
|
Karakan
|
Kara-kan. Bir tür dağ ağacı. |
erkek ismi
|
|
Karakaya
|
Kara-kaya. |
erkek ismi
|
|
Karakaş
|
Kara-kaş. Gür ve kara kaşları olan (kimse). |
erkek ismi
|
|
Karakoç
|
Kara-koç. |
erkek ismi
|
|
Karakoca
|
1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç. |
erkek ismi
|
|
Karakoyun
|
Kara-koyun. |
erkek ismi
|
|
Karakucak
|
1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi. |
erkek ismi
|
|
Karakurt
|
Kara-kurt. |
erkek ismi
|
|
Karakurum
|
|
erkek ismi
|
|
Karakuş
|
Kara-kuş 1. Jüpiter gezegeni. 2. Kartal. |
erkek ismi
|
|
Karakız
|
Kara-kız. |
kız ismi
|
|
Karaman
|
1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel. |
erkek ismi
|
|
Karamuk
|
Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. |
erkek ismi
|
|
Karamut
|
Kara-mut. Kara baht, kötü şans. |
erkek ismi
|
|
Karamık
|
bk. Karamuk |
erkek ismi
|
|
Karamürsel
|
1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi. |
erkek ismi
|
|
Karan
|
1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık. |
erkek ismi
|
|
Karanalp
|
Karan-alp. Karayağız, kahraman yiğit. |
erkek ismi
|
|
Karanbay
|
Karan-bay. |
erkek ismi
|
|
Karanfil
|
l. Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi. 2.Tomurcuklarından karanfil yağı elde edilen ve baharat olarak kullanılan, Filipinler ve Hindistan’da yetişen bir ağaç. |
kız ismi
|
|
Karaoğlan
|
Kara-oğlan. |
erkek ismi
|
|
Karapars
|
Kara-pars. |
erkek ismi
|
|
Karasal
|
Kara ile ilgili. |
erkek ismi
|
|
Karasu
|
Kara-su. 1. Ağır akan su. 2. Bitkilere zararlı olan, toprak altından çıkan acı su. |
erkek ismi
|
|
Karasungur
|
Kara-sungur. |
erkek ismi
|
|
Karasüyek
|
Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı. |
erkek ismi
|
|
Karatan
|
Kara-tan. Şafak sökmeden önceki alaca karanlık. |
erkek ismi
|
|
Karatay
|
Kara-tay. Anadolu Selçuklu devlet adamı. |
erkek ismi
|
|
Karataş
|
Kara-taş. |
erkek ismi
|
|
Karatekin
|
Kara-tekin. |
erkek ismi
|
|
Karatün
|
Kara-tün. Karanlık gece. |
erkek ismi
|
|
Karayağız
|
Kara-yağız. Koyu esmer. |
erkek ismi
|
|
Karayel
|
Kara-yel. Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel. |
erkek ismi
|
|
Karaörs
|
Kara-örs. |
erkek ismi
|
|
Karaşın
|
Esmer. |
erkek ismi
|
|
Karcan
|
Kar-can |
erkek ismi
|
|
Kardan
|
Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf. |
kız ismi
|
|
Kardelen
|
Baharın müjdecisi bir çiçek. |
kız ismi
|
|
Kardeş
|
1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost. |
erkek ismi
|
|
Kargı
|
1. Eskiden silâh olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz. |
erkek ismi
|
|
Kargın
|
1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan. |
erkek ismi
|
|
Kargınalp
|
Kargın-alp. Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit. |
erkek ismi
|
|
Karhan
|
Kar-han. |
erkek ismi
|
|
Karlu
|
Karlı. |
erkek ismi
|
|
Karluk
|
Türk boylarından biri. |
erkek ismi
|
|
Karlukhan
|
Karluk-han. |
erkek ismi
|
|
Karlık
|
Kar kuyusu. |
erkek ismi
|
|
Karsel
|
Kar-sel. |
kız ismi
|
|
Kartal
|
Kartalgillerden, çok güçlü, iri, yırtıcı kuş. |
erkek ismi
|
|
Kartay
|
Yaşlı, pir. |
erkek ismi
|
|
Kartekin
|
Kar-tekin. |
erkek ismi
|
|
Karyağdı
|
Kar-yağdı. Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilir. |
kız ismi
|
|
Karık
|
1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış. |
erkek ismi
|
|
Karındaş
|
Kardeş. |
erkek ismi
|
|
Koçkar
|
1. Dövüş için yetiştirilmiş iri boynuzlu koç. 2. Yaban koyunu. |
erkek ismi
|
|
Lütufkâr
|
|
erkek ismi
|
|
Muvakkar
|
1. Ağırbaşlı, vakarlı. 2. Ağırlanmış, saygı gösterilmiş. |
erkek ismi
|
|
Muvakkar
|
l. Ağırbaşlı, vakarlı. 2. Ağırlanmış, saygı gösterilmiş. |
kız ismi
|
|
Odyakar
|
Od-yakar. |
erkek ismi
|
|
Okar
|
Başında ok biçiminde bir tel demeti bulunan balıkçıl, telli balıkçıl. |
erkek ismi
|
|
Sevdakâr
|
Sevdalı, âşık. |
kız ismi
|
|
Taykara
|
Tay-kara. Esmer, kara yağız kimse (çocuk). |
erkek ismi
|
|
Uçkara
|
1. Bir kuş. 2. Timur´un kumandanlarından. |
erkek ismi
|
|
Vefakâr
|
Sevgisi geçici olmayan, vefalı. |
kız ismi
|
|
İşvekâr
|
İşveli, nazlı, edalı. |
kız ismi
|
|
Zerrinkâr
|
Altınla süslenmiş. |
kız ismi
|
|
Zülfikar
|
l. Iki parçalı. 2. Hz. Muhammet'in Hz. Ali'ye armağan ettiği uzun çatallı kılıç. |
erkek ismi
|
|
Zülkarneyn
|
1. İki boynuzlu. 2. Kuran´da adı geçen bir kimse. 3. Kimilerine göre Büyük İskender. |
erkek ismi
|
|
Özakar
|
Öz-akar. |
erkek ismi
|
|
Özkar
|
Öz-kar. |
erkek ismi
|
|
Şakar
|
Şen, neşeli, şakrak . |
kız ismi
|
|
Şakar
|
Yiğit, cesur. |
erkek ismi
|
|
Şivekâr
|
Nazlı, edalı, işveli. |
kız ismi
|
